Kano cursus
Vitrac Castelnaud
De haven van Vitrac, waarvan je je de peyrat (haven) kunt voorstellen, onthult een andere geschiedenis door zijn hotelactiviteit: die van de Gabares. Met de ontwikkeling van de wijnhandel voor Engeland tijdens de oorlog tussen de Capetters en de Plantagenets, bleef de behoefte aan hout voor het maken van vaten groeien. Boten vervoerden dit hout al snel, waardoor er een belangrijke commerciële handel ontstond tussen het hoogland, de Auvergne, en het laagland, de Gironde.
Deze schuiten vervoerden merrain (planken van kastanjehout die werden gebruikt om vaten van te maken) en carrassonne (palen van kastanjehout die werden gebruikt om wijnstokken te laten groeien). Afhankelijk van waar ze vandaan kwamen, hadden de schuiten verschillende bestemmingen. Ze kwamen uit de Dordogne en werden ontmanteld en verkocht, net als het hout dat ze vervoerden. Ze kwamen uit de omgeving van Souillac, waren voornamelijk geladen met zout en voeren de rivier op, getrokken door ossen over een jaagpad. De terugreis werd onderbroken door stops in verschillende havens, waar de Gabariers handel dreven en aten. Vitrac was een van deze havens.
Ga onder de boog links van de brug door. Je vaart nu langs een klein eilandje, een natuurreservaat voor vogels (ontschepen verboden) voordat je rechts een van de zijtakken van de Dordogne vindt. De rivier maakt nu een tweede bocht naar links. Op de rechteroever kom je een grot tegen, nog een bewakingspunt op de rivier. Dit is een goed moment om wat geschiedenis te vertellen: de rivier was een essentieel controlepunt en de strategische posities werden snel versterkt tijdens de Honderdjarige Oorlog. In 1152 schonk Eleonora van Aquitanië, de ex-vrouw van Lodewijk VII, Aquitanië aan Henry van Plantagenet door middel van een huwelijk (nogal een geschenk!). Dit was het begin van twee eeuwen van vijandelijkheden, waarin de Bastide van Domme een belangrijke rol speelde (gebouwd in 1282 in opdracht van Filips de Schone).
Als je de camping Beau Rivage aan je rechterhand verlaat, neem je de linkertak van de rivier die je zachtjes door een wijde bocht naar rechts leidt en vervolgens het lange rechte stuk naar het steile voorgebergte van DOMME en het uitkijkpunt.
U bent nu op het niveau van CÉNAC. Dit is de oude haven van Domme, wat de meerringen op de brug verklaart. Net daarachter, op de linkeroever, achter een klein eilandje, zie je het inschepingsstrand van Cénac.
Iets verderop versnelt het water over een lengte van ongeveer honderd meter: dit is de Pendoils-passage. Verschillende blokken basalt komen tevoorschijn uit het oppervlak (maak je geen zorgen, het is ongevaarlijk). Het is zeer waarschijnlijk dat deze blokken de overblijfselen zijn van een oversteekplaats van het Romeinse legioen bij lage waterstanden.
Je staat nu voor een imposante kalkstenen klif, een favoriete verblijfplaats van buizerds, wouwen en slechtvalken. Als je omhoog kijkt, kun je tijdens het broedseizoen soms getuige zijn van gevechten tussen roofvogels.
Je nadert het dorp La Roque Gageac, een van de mooiste dorpen van Frankrijk. Een beetje geschiedenis?... We waren in de Honderdjarige Oorlog! Kom op, laten we een stapje terug doen in de prehistorie... Vuurstenen knuppels die hier gevonden zijn suggereren dat La Roque Gageac bewoond was tijdens een van de prehistorische perioden. De trap tegen de klif? Heel eenvoudig, het zijn de overblijfselen van het fort dat werd gebouwd om La Roque te beschermen tegen invallen van Vikingen. Later werd er een ommuring met versterkte huizen aan toegevoegd die diende als toevluchtsoord voor de bisschoppen van Sarlat om zich te beschermen tegen opeenvolgende invallen.
De stad stond bekend als onneembaar. Het was een belangrijke haven en handelscentrum in het tijdperk van de binnenvaart (gabares), voordat het vanaf 1817 werd vervangen door sleepvaart met dieren. Het dorp heeft alle voorzieningen. Je verlaat nu La Roque Gageac, met aan je rechterhand het Château de la Malartrie (maladerie in middeleeuws Occitaans), gevolgd door het strand en de gemeentelijke camping. Het kasteel werd tussen de 10e en 12e eeuw gebouwd als ziekenhuis voor besmettelijke ziekten en werd verlaten totdat het in 1902 werd gekocht door een industrieel. Hij wilde het restaureren in renaissancestijl, een stijl die niet volledig werd gerespecteerd! Vandaag de dag is dit kasteel het thuis van een familie van illustere diplomaten uit de Périgord.
Bekijk het Château de la Malartrie vanuit je kano! Dit kasteel ligt aan de oever van de Dordogne en biedt een majestueus uitzicht vanaf het water. Peddel rustig terwijl je de elegante architectuur en betoverende natuurlijke omgeving bewondert.
Bij de brug van CASTELNAUD, als dit je bestemming is, sla je linksaf om net na de brug te stoppen zonder verstrikt te raken in de stroming die verder gaat in de richting van Beynac...
Het kasteel van Castelnaud (12e eeuw), dat door de eeuwen heen nu eens Engels, dan weer Frans was, afhankelijk van de opeenvolgende belegeringen, biedt een onvergelijkbaar uitzicht over de Dordogne en was het voorwerp van de afgunst van de Heren van Beynac. Het behoorde uiteindelijk toe aan François de Caumont, die het te sober vond en het Château des Milandes liet bouwen.